Славутасці Гороховец, Расія
Зямлі вакол Гороховца ўжо ў XI стагоддзі былі заселеныя славянамі. Першапачатковае ядро горада складаў дзяцінец, размешчаны на Мікольскай гора. Вышыня яго земляных валаў, збудаваных у XII стагоддзі, дасягала пяці метраў. У 1239 Гороховец быў спалены мангола-татарамі дашчэнту, пасля чаго жыццё ў горадзе надоўга замірае. У XV стагоддзі Гороховец належаў Ніжагародскай, а затым маскоўскім князю і лічыўся цэнтрам воласці.
У 1539 воласць перажыла набег казанскіх татар і была спустошана. Паводле легенды, калі ворагі аблажылі Гороховец, над гарой ў промнях заходзячага сонца з'явіўся вобраз велізарнага воіна з мячом у руках. Ворагі ў паніцы адступілі, а месца з той пары называецца ў Пужаловой гарой. Гэта ўзвышша, аддзеленая ад старажытнага дзяцінца глыбокім ровам, цяпер на ёй размешчаны гарадскі парк.
У XVII-XVIII стагоддзях тут быў пабудаваны Нікольскі манастыр. У яго абліччы дамінуе двухпавярховы Троіцкі сабор (1681-1689).
Пасля Лютаўскай рэвалюцыі, калі з сакавіка па ліпень па Уладзімірскай губерні пракацілася хваля рабочых дэманстрацый, на прадпрыемствах Гороховца ў чэрвені явачным парадкам быў уведзены 8-гадзінны працоўны дзень. У ліпені 1917 размешчаны ў горадзе пяхотны полк адмовіўся выехаць на фронт - адбілася агітацыйная праца бальшавікоў. У першыя дні Кастрычніцкай рэвалюцыі бальшавікі на чале з К. А. Кісялёвым ўсталявалі ў горадзе Савецкую ўладу.
У гады Вялікай Айчыннай вайны 17 тыс. гороховчан сышлі на фронт, з іх 39 чалавек удзельнічалі ў гераічнай абароне Брэсцкай крэпасці. Адзінаццаць чалавек атрымалі ў гады вайны званне Героя Савецкага Саюза. Імем аднаго з іх, А. В. Бяседзіна, названая вуліца горада.
Асноўныя славутасці: